HISTORIE
     
HOME PAGE

INTROSCHERM

VELDVOETBAL

ZAALVOETBAL

LEDEN

AGENDA

MULTIMEDIA

FOTO'S

HISTORIE

GASTENBOEK

LINKS

 

Het verleden naar het heden!!
Er zijn zoveel verhalen over de Loe-Boys van vroeger. Velen van u hebben ze nog nooit gehoord, anderen willen ze nog eens horen!! Hier kunt je ze lezen:


Oet de aw sjoonsdoes


Deze rubriek zal worden gevuld met verhalen en anekdotes uit het verleden van onze roemruchte club. Zeker de buitenlandse reizen, de feesten, de merkante spelers en de onverwachte voorvallen zullen een plaats krijgen.
Het eerste verhaal gaat over zo maar een zaalvoetbalwedstrijd.


Het zal ongeveer 20 jaar geleden zijn gebeurd. De Loe-Boys speelden een van hun eerste zaalwedstrijden in de sporthal de Geusselt. De toen nog bescheiden club was niet gewend in grote zalen te spelen. Immers de club speelde al jarenlang in de gymnastiekzaal van Gronsveld (3 tegen 3) tegen houten banken. Hoe deze wedstrijden verliepen hoop ik in een volgende column te kunnen beschrijven. De spelers kwamen bij elkaar bij het cafe van Loe Smeets en wilden vertrekken naar Maastricht. Aan het buffet zat een toen al op leeftijd zijnde Loe-Boy (we noemen geen namen, maar hij heeft een huis in Portugal). Hij had enige pinten genoten en hoorde dat de Loe-Boys in de Geusselt moesten voetballen. De Loe-Boys kwamen aan in Maastricht, kleedden zich om en waren vervolgens onder de indruk van de entourage. Prachtige kleedruimten, prachtige sporthal met een prima houten vloer. Zij schrikken wanneer zelfs een officiele scheidsrechter in het zwart zijn opwachting maakt. Toch kan het Loe-Boys niet weerhouden een goede wedstrijd te spelen. Na ongeveer 20 minuten legt de scheidsrechter om onbegrijpelijke redenen het spel stil. Het blijkt dat, laten we hem voor het gemak Portugese Joker (PJ) noemen, de spelers gevolgd is. De gedachte nog een keer in de Geusselt te spelen moeten hem hebben gesterkt. Dat hij niet wist dat de wedstrijd in de sporthal Geusselt werd gespeeld in plaats van het belendende stadion, is bijzaak. Vanuit het midden van de hal (artiesteningang) verscheen hij op veldschoenen met noppen (hoorbaar tikkend op de houten vloer) op de middenstip. De scheidsrechter, tevens zaalbeheerder maakte korte metten met de onfortuinlijke en enigszins benevelde Loe-Boy. Wat een triomf hadden moeten worden eindigde in een ware deceptie. De Loe-Boy werd de zaal uitgewezen niet eerder nadat hij zijn veldvoetbalschoenen had uitgetrokken. De wedstrijd werd overigens wel gewonnen. In het cafe van Loe werd die avond nog veel nagepraat over het optreden van deze Loe-Boy in de Geusselt van Maastricht. Gezien de leeftijd van de Loe-Boy zat een nieuwe kans in de Geusselt er waarschijnlijk ook niet meer in.

Met dank aan Frans van de Weerdt